Przed II wojną światową
Przedwojenny Wołyn był krainą zamieszkiwaną przez wiele narodowości: w wioskach i miasteczkach można było spotkać Ukraińców, Polaków, Żydów, Czechów, Ormian, a nawet Tatarów. Polacy stanowili tam jedynie 16% populacji. Większość to byli Ukraińcy. Podobnie w Galicji Wschodniej, gdzie Polaków zamieszkiwało około 30%. Ci, którzy mieszkali w wioskach, zazwyczaj żyli równie biednie.
Pomimo różnic, ludzie pamiętajacy przedwojenny Wołyn wspominają go jako sielskie, spokojne miejsce do życia. Choć w opowieściach Ukrainców często pojawia sie żal, że byli przez Polaków dyskryminowani. Osoby z ukraińskim pochodzeniem nie miały szans na karierę w administracji państwowej. W przedwojennej Polsce nie utworzono również uniwersytetu, gdzie język ukraiński byłby językiem wykładowym. Polska na obszarach zamieszkiwanych przez Ukrainców osadzała kolonistów, których obecność miała zmieniać niekorzystne proporcje demograficzne.
Osadnik wojskowy z rodziną przed domem.
Osada Krechowiecka na Wołyniu. 3–4.08.1924.
Fot. Narcyz Witczak-Witaczyński/Narodowe Archiwum Cyfrowe
Wyswietl w wersji dla czytników
<
POPRZEDNIA
>
NASTĘPNA
× Polski English Українська Wersja dostępna